معنی سنگ بالین - جستجوی لغت در جدول جو

سنگ بالین

لغت نامه دهخدا

(سَ گِ)

سنگی که گویند بتوسط آن بعض قبائل شرقی هرگاه که خواهند باران آرند. رجوع به سرخاب و بشمور شود. (یادداشت مؤلف)

(سَ)

سنگسار. (آنندراج) :
سنگ باران عنا بارد بر فرق کسی
که دل و نیت او قصد عنای تو کند.
منوچهری.
برخلاف عادت اصحاب فیل است ای عجب
بر سر مرغان کعبه سنگ باران آمده.
خاقانی.
سنگ باران امر لعنت باد
بر زن نیک تا به بد چه رسد.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

سنگ بالش

(سَ گِ لِ)

سنگی که بجای بالین در زیر سر گذاشته بخواب روند. (آنندراج) :
بیا تا درین شیوه چالش کنیم
سر خصم را سنگ بالش کنیم.
سعدی

لغت نامه دهخدا

سنگ باران

سنگسار، رجم

فرهنگ واژه مترادف متضاد

معنی سنگ بالین - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما